بایوساید سیستم اسمز معکوس
زیست لایه (Biofilm) اجتماعی از سلولهای میکروارگانیسم ها است که به یک سطح متصل شده و توسط مواد پلیمری خارج سلولی پوشیده می شوند. این مواد در صورتی که در آب ورودی به سیستم اسمز معکوس کنترل نگردند اغلب منجر به رسوب زیستی درسطوح غشا و مسیرهای تغذیه شده و درنتیجه عملکرد سیستم را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهند.
تشکیل رسوب زیستی در هر سیستم غشایی اجتناب ناپذیر است، ولی می توان با استفاده از بایوساید تأثیر رشد میکروارگانیسم ها را بر عملکرد سیستم اسمز معکوس به حداقل رساند. برنامه ریزی برای تزریق بایوساید مناسب نیاز به شستشوی غشاء را کاهش داده و در نتیجه هزینه کلی عملیات را کاهش می دهد.
دوره مصرف برای بایوساید منتخب به بار بیولوژیکی و نرخ رشد بیوفیلم بستگی دارد. کنترل افت فشار در واحد اسمز معکوس باید طوری برنامه ریزی شود تا دوره های شستشوی غشاء کاهش یابد. مقدار مصرف و تعداد دفعات مصرف (هزینه‌های مصرف بایوساید در مقابل اثربخشی) در مقابل کاهش دوره های شستشو، زمان توقف، عمر غشاء (هزینه‌های عملیاتی بدون مصرف بایوساید) باید دارای توازن باشد تا مقرون‌به‌صرفه‌ترین دوره تزریق بایوساید تعیین شود.
شرکت ژینا سبز فرتاک برای کنترل رسوبات زیستی در سیستم های اسمز معکوس محصولاتی بر پایه ایزوتیازولین و DBNPAرا عرضه می کند. این محصولات با غشاهای پلی آمید (PA) و استات سلولز (CA) سازگاری کامل دارند.